Zwiększanie zawartości soli w diecie
uruchamia wprawdzie mechanizmy adaptacyjne i wyrównawcze, ale stają się one
niewydolne wobec zachowań współczesnego człowieka, który spożywa w ciągu doby
nawet dziesięciokrotnie więcej soli niż jego afrykański pra-przodek.
Oczywiście spożycie soli jest bardzo zróżnicowane w poszczególnych regionach świata – najmniej bo tylko 4 g soli na dobę spożywają Eskimosi zamieszkujący Alaskę – co jest zrozumiałe, że w tej części świata zagadnienie trwałości żywności rozwiązywane jest w inny sposób niż jej solenie. Natomiast mieszkańcy Wysp Marshala na Pacyfiku spożywali 7 g, mieszkańcy południowej Japonii 14 g i aż 26 g mieszkańcy północnej Japonii. Dochodzi do zatrzymywania wody w organizmie, zwiększania objętości płynów wewnątrzustrojowych, a w konsekwencji do wzrostu ciśnienia krwi.
Oczywiście spożycie soli jest bardzo zróżnicowane w poszczególnych regionach świata – najmniej bo tylko 4 g soli na dobę spożywają Eskimosi zamieszkujący Alaskę – co jest zrozumiałe, że w tej części świata zagadnienie trwałości żywności rozwiązywane jest w inny sposób niż jej solenie. Natomiast mieszkańcy Wysp Marshala na Pacyfiku spożywali 7 g, mieszkańcy południowej Japonii 14 g i aż 26 g mieszkańcy północnej Japonii. Dochodzi do zatrzymywania wody w organizmie, zwiększania objętości płynów wewnątrzustrojowych, a w konsekwencji do wzrostu ciśnienia krwi.
